Het waren apocalyptische taferelen die zich in de nacht van 1 januari op Scheveningen afspeelden. Een schouwspel van Bijbelse proporties. Een toren die niet hoger mocht, niet hoger kon, maar toch hoger ging. Een straffe westenwind en toen: een ongekende vonkenregen, vuurtornado’s en een dorp dat wonderwel gespaard bleef. Fotografisch was het machtig, voor de toeschouwers ongekend, voor de bewoners onthutsend en verbijsterend. Terwijl aan de ene kant van de boulevard uitbundig op het nieuwe jaar werd geklonken, vlogen aan de andere kant daken, fietsen en auto’s in brand. Ook mijn eigen fiets heeft het niet overleefd: hij is voor mijn ogen in vlammen opgegaan. Voor het eerst fotografeerde ik dit jaar het Vreugdevuur. En misschien ook wel voor het laatst. De gemeente gaat zich bezinnen op de toekomst ervan. Ik ga mij ook maar eens bezinnen. Op een vonkende schadeclaim.
