Vriend L. en ik delen een passie. Namelijk die voor de macrofotografie. Wie met ons de natuur in trekt, heeft een serieus probleem. Schrijf maar op je buik die planning, route en het tijdstip waarop je dacht weer terug te zijn. Wij zijn namelijk gefascineerd door elk beestje, steentje, grassprietje en stukje boomschors dat zich op onze weg bevindt. En kunnen gerust een uur lang een takje vanuit honderd verschillende perspectieven fotograferen. Met iedere keer een net iets andere scherpstelling, een afwijkende lichtinval, een variërende zoom. Opgaan in het moment. Even de wereld om je heen vergeten.
Gisteren waren we op elkaar aangewezen. De hele middag zijn we buiten geweest. Wat we gezien hebben? Een kerkje, een boomhut en een champignonboom. En toen waren we 5 uur verder. Maar het leverde wel mooie plaatjes op.