Changement

Vanaf dit jaar zou het alleen maar bergafwaarts gaan. Wie eenmaal Q10 dagcrème met dubbele werking voor zijn verjaardag heeft gekregen, weet hoe laat het is. Ik was 35 geworden en dat was het dan.

Ik heb nog nooit zo’n voortreffelijk jaar gehad.

Het begon met de jongen in de ijzerwinkel om de hoek. Ik was net verhuisd en de benadering was uiterst beleefd: ‘Kunt u het vinden, mevrouw? Wenst u anders nog iets, mevrouw?’ Het meisje achter de kassa bij de drogist deed er niet voor onder: ‘Veel plezier ermee, mevrouw. En een heel fijne dag nog, mevrouw’. Zelfs de boefjes in ons portiek verontschuldigden zich al bij voorbaat voor hun aanwezigheid ‘Sorry, mevrouw. U heeft er toch geen last van als wij hier zitten, mevrouw?’ Ik wist niet wat me overkwam. ‘Ik ben in de meest beschaafde buurt van Den Haag terechtgekomen’, verkondigde ik aan ieder die het wilde horen. ‘Iedereen is hier zo beleefd tegen me.’

Heel langzaam viel het kwartje. Sijpelde een conclusie mijn bewuste brein binnen. Mijn omgeving was niet veranderd, maar ikzelf. Eindelijk was ik van een jij een u geworden. Van een meisje een vrouw. Iemand tegen wie wordt opgekeken. Aan wie advies wordt gevraagd. De rug werd rechter, de kleding eleganter, de uitstraling zelfverzekerder. De medior functie werd omgeruild voor een senior en opeens was daar het natuurlijke overwicht, zonder dat ik er iets voor hoefde te doen. Hooguit een beetje Q10 opsmeren.

Ik kan niet wachten tot ik 36 ben. Het is heerlijk om ouder te worden!

Deze column heeft in augustus 2011 de 1e prijs ontvangen in de jaarlijkse blogwedstrijd van Bureau De Redactie