Lokroep

Zangmatinee in de Helicon Hogeschool. Alle leerlingen van mijn zangjuf verzameld in de aula van het antroposofische pand aan de Riouwstraat. Klaar om onze kunsten aan het publiek te tonen. Met moeite komen we los van het terras, waar de zon uitbundig schijnt en de merels onophoudelijk naar elkaar fluiten en kwetteren. Ja, jullie denken te kunnen zingen, hoor ik ze denken. Neem eerst maar eens een voorbeeld aan ons. Dan weet je pas wat zingen is!
Het is een prachtige voorjaarsdag. De ijscoman bij de speeltuin om de hoek doet goede zaken. Binnen is het warm. Wat op een of andere manier versterkt wordt door de muren die lichtroze zijn gesausd. Is dat een antroposofisch kleurtje?
Als de zaal is volgelopen, start het programma. Wij presenteren voor ieder wat wils. Van Russische liederen van Rachmaninov tot meezingers uit Mary Poppins. Aan het eind van de middag ook een lied gezongen door onze eigen juf: Grow old with me, van John Lennon, opgedragen aan haar leerlingen. Opdat we nog maar hele vele jaren les bij haar blijven volgen. Juf overtuigt. De lokroep van de merel is er niets bij.

Op de terugweg naar huis fiets ik langs onderstaand schoon. Dit moet je toch vastleggen! Hoe mooi is de natuur in dit seizoen! Herkent iemand waar deze foto’s genomen zijn?